Czas w las: Rezerwat przyrody "Piekiełko Szkuckie"

Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Spośród 1441 rezerwatów, które mamy obecnie w Polsce, 671 to rezerwaty leśne o łącznej powierzchni ponad 61 tys. ha. Rezerwaty stanowią 1,6 proc. powierzchni lasów zarządzanych przez LP.

Na terenie Nadleśnictwa Radoszyce położony jest jeden rezerwat przyrody "Piekiełko Szkuckie".

Rezerwat jest położony w odległości 1 km na południowy zachód od wsi Szkucin na zboczu niewielkiego wzniesienia. Ochroną objęto tu zespół kilkunastu skałek, tworzących formy grzybów, ambon i bloków skalnych ze zerodowanymi ściankami skalnymi od strony południowej. Skałki są zbudowane z zlepieńców, których struktura jest widoczna na ich bocznych powierzchniach. Skałki znajdują się na skraju kompleksu leśnego, a w ich otoczeniu rośnie kilkanaście okazałych dębów i sosen w wieku około 150 lat.

Drugie piętro buduje grab z domieszką jodły, świerka, brzozy i dębu. Wytworzyło się tu siedlisko lasu mieszanego wyżynnego świeżego.

Rezerwat "Piekiełko Szkuckie"

Rezerwat posiada duże walory jako obiekt turystyczny i wycieczkowy. Jest także cennym obiektem pod względem wartości naukowo-dydaktycznych. Winien być wykorzystywany przez zainteresowane różne instytucje naukowe, na przykład wyższe uczelnie, pracowników naukowych, studentów, którzy mogą znaleźć tu niejeden temat do prac naukowych i dyplomowych o tematyce przyrodniczej. Rezerwat może też stanowić obiekt do prowadzenia stałych obserwacji.

Warto zwrócić uwagę na pobliski Pomnik Przyrody "Dąb Hubal", który posiada imponujące rozmiary oraz malowniczy pokrój. Niegdyś w rezerwacie znajdowało się znacznie więcej tak okazałych drzew ale ze względu na swój wiek obumarły i stanowią teraz miejsce bytowania ptaków oraz tysięcy mikroorganizmów. W rezerwacie prowadzona jest ochrona czynna więc cały czas dbamy o to co najcenniejsze.

W rezerwacie możliwe jest prowadzenie badań oraz szeroko pojęta edukacja.

Prowadzenie badań możliwe jest na terenie całego rezerwatu, zarówno przyrody ożywionej, jak i nieożywionej. Możliwe są badania nad genezą i etapami rozwoju rzeźby pod warunkiem że nie spowodują zmian rzeźby skałek, natomiast zmiany morfologiczne powstałe podczas ich trwania w otoczeniu skałek (wykopy, zwały) będą zlikwidowane i przywrócona zostanie pierwotna morfologia. Możliwe jest udostępnienie przyrody ożywionej, szczególnie w zakresie badań nad dynamiką zespołów roślinnych oraz ekologii populacji niektórych gatunków roślin, np. nad paprotka zwyczajną Polypodium vulgare. Teren rezerwatu może być tematem wielu prac dyplomowych, licencjackich i magisterskich. Możliwe jest udostępnienie przyrody ożywionej i nieożywionej, flora i zespoły roślinne oraz skałki (jaskinia) rezerwatu mogą być pomocne w zajęciach dydaktycznych na różnym poziomie, w różnego typu szkołach. W zajęciach dydaktycznych może być bardzo przydatny, proponowany do utworzenia w rezerwacie punkt obserwacyjny. Teren rezerwatu może zostać udostępniony dla celów edukacyjnych, zwłaszcza w zakresie nauk przyrodniczych i nauk o ziemi, na przykład różnych dziedzin biologii, geologii, geomorfologii i innych. W rezerwacie może mieć miejsce edukacja na różnym poziomie i o różnym zakresie, od kształcenia podstawowego do specjalistycznego, także prowadzona różnymi metodami. W procesie edukacyjnym można będzie wykorzystać proponowany do utworzenia punkt obserwacyjny.

Rośliny chronione w rezerwacie:

Paprotka zwyczajna:

Widłoząb miotłowy:

Przylaszczka pospolita:

Widłoząb Bergera:

"Piekielny Szlak"

Dodatkowym atutem lokalizacji rezerwatu jest możliwość przejścia do niego "Piekielnym Szlakiem". "Piekielny szlak" to licząca blisko 225 km trasa turystyczna. Szlak wiedzie przez tereny powiatów: koneckiego skarżyskiego i opoczyńskiego z których dziewięć gmin jest członkami Stowarzyszenia "Lokalna Grupa Działania U – ŹRÓDEŁ" i ukazuje najciekawsze atrakcje turystyczne tego obszaru: rezerwaty i pomniki przyrody, muzea techniki i miejsca związane z odlewnictwem, a także zabytki sakralne oraz miejsca wypoczynku i rekreacji. Na trasie szlaku znalazły się między innymi: Skałki Piekło, Gagaty Sołtykowskie, Rezerwat Świnia Góra, Rezerwat Piekło Dalejowskie, Brama Piekielna, Górna Krasna, Sielpia, Maleniec, Kuźnica i Piekło Szkuckie. Charakterystyczne nazewnictwo oraz związane z poszczególnymi miejscami legendy sprawiły, że moce nadprzyrodzone stały się motywem przewodnim tej trasy.